Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο συμπολίτης μας κ. Δημήτριος Ιω. Παλαιολόγος, Υποστράτηγος ε. α. του Στρατού Ξηράς, ο οποίος κράτησε καθηλωμένο το πυκνό ακροατήριο αναπτύσσοντας το θέμα : « Η 28η Οκτωβρίου 1940. Η αντίσταση και η συμβολή της Ελλάδος στον ισολογισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Εντυπωσίασε ο κ. Παλαιολόγος όχι μόνο με τον καθαρό και διαφωτιστικό λόγο του, αλλά και με τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε αποδεικνύοντας ολόγλυφα την τεράστια προσφορά της μικρής χώρας μας στην εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στην αναγκαιότητα της Εθνικής μνήμης αναφέρθηκε ο κ. Γεώργιος Κωσταγιάννης, ο οποίος συνέδεσε τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας με τη γενικότερη κρίση των αξιών της εποχής μας και την άγνοια του παρελθόντος, αυτού που δίνει τις αναγκαίες βάσεις για να χτίσουμε σε στέρεα θεμέλια το νέο, το δυναμικό και το δημιουργικό.
Την εκδήλωση πλαισίωσε η Χορωδία του Συνδέσμου Αγάπης του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας, υπό τη Διεύθυνση του κ. Στέργιου Βαράκη. Ξεσήκωσε τις μνήμες των παρισταμένων με τραγούδια του ’40 και έκλεισε συγκινητικά μα και ελπιδοφόρα με τον Εθνικό Ύμνο.
Την επετειακή εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι φορείς της πόλης, ο αιδεσιμολογιώτατος ιερεύς της Ευαγγελιστρίας κ. Δημήτριος Αργυρίου, οι φίλοι του Συλλόγου και πολύς κόσμος.
Αναφερόμενη στην ημέρα η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Άννα Νικολάου επεσήμανε: «Αλίμονο στην Ελλάδα μας, αν της λείψει η μνήμη. Αυτή που εμπνέει τα υψηλά ιδανικά, εκτρέφει τα οράματα και ανάβει τη φωτιά της δημιουργίας. Αλίμονο και σε μας, αν βγάλουμε τις εθνικές εορτές από τη ζωή μας και τις αντικαταστήσουμε με μια ήρεμη, επίπεδη και ανούσια καθημερινότητα, χωρίς κανέναν μεγάλο οραματισμό, καμιά τρέλα, καμιά δημιουργική πνοή. Τότε θα αντικαταστήσουμε τη χώρα του Οδυσσέα με μια υποδειγματική αποικία, στην οποία η εκάστοτε παγκόσμια τάξη θα εφαρμόζει αδιαμαρτύρητα τα προγράμματά της, και τότε, δυστυχώς για τα παιδιά μας, θα ξανακουστεί το παλαιό εκείνο «Εάλω η Πόλις», που κάποτε αντήχησε σε όλη τη Ρωμανία».
Βιογραφικό σημείωμα
Δημήτριος Ιω. Παλαιολόγος
Υποστράτηγος ε. α. Στρατού Ξηράς
Γεννήθηκε στο Λαφύστιο της Βοιωτίας το 1932. Το 1950 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Λιβαδειάς. Το 1951 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1954, ονομασθείς Ανθυπολοχαγός Πεζικού. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου. Επίσης, φοίτησε σε όλα τα σχολεία του Όπλου του κι επιπλέον στα σχολεία Πληροφοριών, Συντηρήσεως Οχημάτων και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Χιονοδρόμων της Δ’ Μοίρας Καταδρομών. Επί 30 έτη υπηρέτησε σε Μονάδες και Σχηματισμούς του Ελληνικού Στρατού και της Εθνικής Φρουράς Κύπρου, ασκώντας καθήκοντα σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις ανάλογες, κάθε φορά, του βαθμού του. Επί δυόμιση έτη υπηρέτησε διαδοχικώς ως επιτελής, Υποδιευθυντής και Διευθυντής στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΔΙΣ/ΓΕΣ), όπου παραλλήλως με τα γενικά και ειδικά καθήκοντά του, ασχολήθηκε ως ιστοριογράφος με τη συγγραφή Στρατιωτικής Ιστορίας. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Υποστρατήγου. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στη ΔΙΣ/ΓΕΣ συνέγραψε το Β’ μέρος του Ιστορικού Τόμου «Ο Ελληνικός Στρατός στη Μέση Ανατολή 1941 – 1945 9Ελ Αλαμέιν – Ρίμινι- Αιγαίο)», έκδοση ΔΙΣ/ΓΕΣ 1995. Επίσης, έχει γράψει ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Πονήματα Επετειακά και Άλλα», Σεπτέμβριος 2004. Αρκετές εργασίες του Στρατιωτικής Ιστορίας και άλλες γενικού στρατιωτικού ενδιαφέροντος έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό «Στρατιωτική Επιθεώρηση», εκδόσεως του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Ως μέλος της Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών και του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών συμμετείχε σε τρία διεθνή συνέδρια με ανακοινώσεις ιστορικού περιεχομένου. Μετά την αποστρατεία του διορίστηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ως έκτακτος καθηγητής και δίδαξε Στρατιωτική Ιστορία. Είναι νυμφευμένος με την Ελευθερία Δημ. Μακρή και έχουν τρία παιδιά.
